Lokalna Organizacja Turystyczna Ziemi Oleckiej LOT Olecko Mazury

Trasa: Olecko-Imionki-Markowskie-Olecko.
Rzeźba terenu bardzo urozmaicona. Pagórki, wzgórza (mazurskie garby), las, bagna. Teren dziki, trudno dostępny (oprócz zimy), pełen kanałów, rowów i torfowisk.
Doskonałym miejscem do wędrówek i obserwacji dzikiej zwierzyny jest Markowskie Bagno, które rozciąga się pomiędzy wsiami Markowskie, Krupin i Wieliczki. Bagno zaczęto osuszać w 1870 roku. Jego powierzchnia wynosi 660 hektarów.
W Markowskich mieszkał reformator Jan Jencio (1797-1884). Znajduje się tutaj także cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej, na którym spoczywają żołnierze niemieccy
i rosyjscy. We wsi dominuje zabudowa zagrodowa. Gospodarstwa otoczone są drewnianymi płotami, przez co ciekawie wpisują się w otaczający krajobraz. Przy drodze rosną stare wierzby.
W dość chłodną sobotę, 18 lutego 2012 r. brnąc przez śnieg dzikie ostępy w okolicach Imionek i Markowskich przemierzali: Konrad Radzewicz, Cezary Lasota, Piotr Ciuk, Wojciech Jegliński, Andrzej Malinowski.

Bagno – obszar o utrzymującym się nadmiernym nawilgoceniu, porośnięty przez roślinność przystosowaną do specyficznych warunków związanych z dużym nawilgoceniem. Bagna bardzo często tworzą się w zagłębieniach terenu we wszystkich strefach klimatycznych świata. W bagnach w wyniku procesów utleniania związków organicznych tworzy się torf.
Osuszanie bagien – zabieg agrotechniczny polegający na obniżaniu zwierciadła wód podziemnych na terenach podmokłych, w celu zamienienia ich na użytki rolne lub leśne. Przy osuszaniu bagien kopie się rowy melioracyjne, odcina dopływ nadmiaru wody, sadzi rośliny charakteryzujące się silną transpiracją.
Transpiracja – czynne parowanie wody z nadziemnych części roślin.

Andrzej Malinowski

Czekaj... program LightBox poprawnie działa po wczytaniu się wszystkich miniaturek. Do nawigacji służą przyciski rozmieszczone u góry po obu stronach fotografii oraz na dole.