| |
Archiwalna strona WWW Lokalnej
Organizacji Turystycznej Ziemi Oleckiej
Ziemia olecka Ziemia olecka to jeden z najpiękniejszych
zakątków Mazur. Największymi zaletami jest wspaniały mikroklimat oraz
duże obszary wodne i leśne. Walory turystyczne i krajoznawcze oraz
położenie na ważnych szlakach komunikacyjnych, podnoszą atrakcyjność
tych ziem i stwarzają możliwości do inwestowania i rozwoju
gospodarczego, ze szczególnym uwzględnieniem bazy turystycznej.
Świadomość odpowiedzialności w zakresie zachowania walorów
krajobrazowych oraz bogactwa środowiska naturalnego w postaci czystego
powietrza, wody i nie skażonej gleby, nakłada na samorządy gminne i
powiatowy obowiązek stałego inwestowania w ochronę środowiska.
Powiat jest położony na północno - wschodnich krańcach województwa
warmińsko - mazurskiego, graniczy z następującymi powiatami: giżyckim od
zachodu, ełckim od południa, gołdapskim od północy oraz suwalskim od
wschodu. W granicach administracyjnych powiatu znajdują się gminy:
Kowale Oleckie, Olecko, Świętajno i Wieliczki.
Powierzchnia ogólna: 874 km/2
Ludność powiatu: (wg. stanu z 30.06.2006r. GUS) - 34 215
mieszk.
Gmina Olecko: 21 413 (w tym miasto : 16 169)
Gmina Kowale Oleckie: 5 371
Gmina Wieliczki: 3 420
Gmina Świętajno: 4 011
Urząd Miejski w Olecku - ul. Plac Wolności 3, 19-400 Olecko
tel. 520-21-68, fax. 520-25-58
www.olecko.pl
 Olecko
położone jest we wschodniej części Mazur. Gmina zajmuje powierzchnie
2660 ha ( w tym samo miasto 1142 ha). Gminę zamieszkuje ponad 22 tys.
osób, z czego w mieście żyje ok. 17 tysięcy. W skład gminy Olecko
wchodzi 28 sołectw i 43 miejscowości. Gęstość zaludnienia około 83
osoby/km2 ( miasto 1457 osoby/km2).
Gęsta sieć dróg podnosi atrakcyjność lokalizacji miasta. Krzyżują się
tutaj ważne szlaki komunikacyjne prowadzące między innymi do przejść
granicznych z Federacją Rosyjską i Litwą. Odległości z Olecka do
wybranych miast wynoszą: Giżycko - 56 km, Ełk - 30 km, Suwałki - 35 km,
Gołdap - 37 km, Warszawa - 267 km, Białystok - 135 km, Olsztyn - 161 km.
Najbliższe drogowe przejście znajduje się w Gołdapi - Obwód
Kaliningradzki oraz w Ogrodnikach i Budzisku na granicy z Litwą.
Wszystkie te cechy kwalifikują miasto jako atrakcyjny ośrodek
turystyczno-wypoczynkowy oraz miejsce lokalizacji inwestycji o
charakterze gospodarczym. Oferta miasta jest tutaj szczególnie bogata,
gdyż zawiera zarówno grunty z pełnym uzbrojeniem terenu, jak też gotowe
do zagospodarowania obiekty.
 Położenie
miasta nad brzegiem jeziora, z którego wypływa rzeka przecinająca
zakolami miasto, jest wyjątkowo malownicze. Bardzo blisko stąd do
Wigierskiego Parku Narodowego, Suwalskiego Parku Krajobrazowego, Puszczy
Augustowskiej i Boreckiej. Niedaleko znajdują się przejścia graniczne z
Litwą i Rosją. Okolice Olecka tworzą doskonałe warunki do żeglowania,
wędkowania, grzybobrania - są rajem dla myśliwych, amatorów wycieczek
rowerowych i pieszych. Olecko jest doskonałą bazą wypadową do zwiedzania
całego rejonu.
Większość osad na terenie ziemi oleckiej powstała w XVI wieku, w czasach
księcia Albrechta Hohenzollerna, który w roku 1560 założył pierwsze
miasto w tej części Prus Książęcych. Otrzymało ono nazwę Marggrabowa (od
tytułu Albrechta - margrabiego brandenburskiego) i, jako ważny ośrodek
wymiany handlowej na pograniczu polsko-litewsko- pruskim, największy
spośród wszystkich rynek (ponad 5,5 ha). Rozwój miasta hamowały klęski
żywiołowe, takie jak pożary, epidemie i zniszczenia wojenne. Powodowały
one straty materialne, znaczne ubytki ludności polskiego pochodzenia
oraz
 niemal
całkowite zniszczenie zabytków architektury - świadectw dawnych czasów.
Ze wszystkich tych dotkliwych ciosów i dziejowych zawieruch mieszkańcy
Olecka i okolicy najboleśniej odczuli najazd tatarski w latach
1656-1657, epidemię dżumy, która w latach 1709-1711 pochłonęła na
terenie ówczesnego starstwa oleckiego około 11 tysięcy osób, oraz obie
wojny światowe.
Jako powiat przygraniczny, Olecko i najbliższe okolice miasta były
widownią krwawych walk w latach 1914-1915, śladami tamtych wydarzeń są
pozostałe na tej ziemi pomniki poległych i liczne cmentarze wojskowe.
Bezpośrednie sąsiedztwo ziem rdzennie polskich sprawiło, że powiat
olecki przez długie lata miał charakter polski. Z Oleckiem związani byli
ludzie protestujący przeciwko akcji germanizacyjnej na Mazurach. W roku
1659 urodził się tu Jan Moneta-lektor języka polskiego w gimnazjum
akademickim w Gdańsku. W Wojnasach koło Olecka przyszedł na świat w 1790
roku Krystyn Lach Szyrma - pisarz i uczony, profesor filozofii na
Uniwersytecie Warszawskim. W Olecku żył i pracował w latach 1820-1837
pastor A. F. Czygan- założyciel i redaktor pisma "Nowiny o Rozszerzeniu
Wiary Chrześcijańskiej". Przewodniczył on w 1836 roku synodowi pastorów
mazurskich w Olecku, na którym to podjęto uchwałę przeciwko usuwaniu
języka polskiego ze szkół na Mazurach. Tu wreszcie w 1856 roku urodził
się Karol Sembrzycki - redaktor pism dla ludności polskiej: "Mazur
Wschodnio-Pruski", wydawca kalendarzy i czynny działacz oświatowy.
Przez kilka stuleci powiat olecki miał zdecydowaną przewagę ludności
polskiej wyznania ewangelickiego. Jeszcze w przededniu I wojny światowej
językiem ojczystym połowy mieszkańców była mowa polska. Przywiązaniu do
własnej mowy i rodzinnej tradycji nie towarzyszyło jednak poczucie
świadomości narodowej. Plebiscyt w Olecku w 1920 roku zakończył się
katastrofalną klęską. Zaledwie dwa głosy padły za Polską!
 Dla
upamiętnienia zwycięstwa odniesionego w plebiscycie Niemcy nadali miastu
nową nazwę - Treuburg, którą w 1933 roku rozciągnęli na cały powiat
nazywany dotąd Olecko (Kreis Oletzko).
Począwszy od lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku Olecko zaczęło
odczuwać pozytywnie przeobrażenia związane z konsekwencjami awansu
cywilizacyjnego. Uzyskało ono połączenia kolejowe ze światem, otrzymało
nowe urządzenia komunalne i usługowe: gazownię, elektrownię, wodociągi i
kanalizację, rzeźnię i chłodnię. Rozwinęło się tu budownictwo
mieszkaniowe, powstały nowe szkoły i obiekty użyteczności publicznej.
W szczególności jednak, wiele zrobiono dla podniesienia uroku
naturalnego położenia miasta w malowniczym terenie wśród jezior i lasów
wyżynnej części Mazur.
Dziś Olecko liczy prawie 17 tysięcy mieszkańców. Dawna granica
państwowa, biegnąca kilkanaście kilometrów na wschód od miasta nie
odgradza już ziemi oleckiej od stanowiącego jej naturalne przedłużenie
Pojezierza Suwalsko-Augustowskiego.
Urząd Gminy Kowale Oleckie - ul. Kościuszki 44, 19-420
Kowale Oleckie
tel. 523-82-09, fax.523-82-79
http://www.kowaleoleckie.eu/
 Gminę
zamieszkuje 6300 osób. Powierzchnia wynosi 252 km2. Najbardziej
charakterystycznym elementem gminnego krajobrazu są Wzgórza Szeskie z
Szeską Górą (309 mn.p.m.). Od wschodu teren gminy pokrywa kompleks
Puszczy Boreckiej, stanowiący 36% powierzchni gminy. W kompleksie
Puszczy występują liczne jeziora. Urok ich podnosi kilka zalesionych
wysp. Ponadto na obszarze gminy występują 3 rezerwaty przyrody : Cisowy
Jar (10,7 ha florystyczny, stanowiska cisa), Wyspa Lipowa na jeziorze
Szwałk Wielki (florystyczny 2,7 ha drzewostan lipy), Czerwony Dwór
(372,6 ha krajobrazowy zespół wodno-leśny Puszczy Boreckiej). Szlak
Mazur Garbatych wiodący z Ełku poprzez miejscowości gminne Czerwony
Dwór, Jabłonowo, Wężewo, Szeskie Wzgórze, aż do przejścia granicznego.
Do najcenniejszych atrakcji turystycznych zaliczyć należy zabytki
gminne, a wśród nich zbudowany 1719 roku ewangelicki kościół w
Szarejkach, po 1945 roku przejęty na potrzeby parafii
rzymsko-katolickiej. Zespoły dworsko-parkowe w Dorszach, Drozdowie,
Staczach, Szwałku i Wężewie. Specyficznym obiektem jest cmentarz wojenny
z I wojny światowej w Kowalach 0leckich. W okolicy wytyczonych jest 8
tras rowerowych.
Urząd Gminy Świętajno - 19-411 Świętajno
tel. 521-54-43, fax.521-54-65
www.swietajno.pl
 Gmina
Świętajno - jest rejonem typowo rolniczym o wspaniałych walorach
przyrodniczych. Zamieszkuje go około 4,3 tys. osób. Znajduje się tu 21
sołectw, pięć szkół podstawowych, trzy urzędy pocztowe, oczyszczalnia
ścieków, funkcjonuje centrala telefoniczna. Działa tu prężnie Gminny
Ośrodek Kultury, ośrodek zdrowia, Bank Spółdzielczy.
70 procent gminy objęta jest obszarem krajobrazu chronionego. Duża ilość
jezior, lasów, jak również czyste środowisko naturalne stwarza bardzo
dobre warunki dla wypoczynku i turystyki. Istnieją tu możliwości
organizowania spływów kajakowych, poczynając od jeziora Litygajno,
poprzez rzekę Łażna - Struga, jezioro Łaśmiany, a kończąc na Ełku. W
Świętajnie można wypożyczyć sprzęt pływacki, a także skorzystać z pola
namiotowego. To region piękny, czysty i warty odwiedzenia.
Przez tę gminę przebiega szlak pieszo- rowerowy, zataczający krąg: od
Świetajna poprzez Giże, Olecko, Jaśki, Dunajek do Świętajna. Godny
polecenia jest też szlak kajakowy, ciągnący się przez jezioro Świętajno,
rzekę Połomkę, rzekę Łaźną Strugę w kierunku Ełku.
Gmina posiada wiele interesujących zabytków - parki dworskie w
Rogowszczyźnie i w Cichem, pałac w Dunajku, dworek w Kijach,
XVII-wieczny kościół w Cichem i w Świętajnie. Ponadto kurhan Jaćwingów z
resztkami zamczyska w Dybowie. W 1998 roku powstało tu Stowarzyszenie
Agroturystyczne Mazurska Kraina. Jego celem jest propagowanie i dalszy
rozwój agroturystyki.
Od kilku lat gmina wydatkuje znaczne sumy na poprawę ochrony środowiska.
Założono oczyszczalnię ścieków w Świętajnie, kotłownię olejową w Szkole
Podstawowej w Świętajnie, kanalizację Świętajna i Sulejek.
Urząd Gminy Wieliczki - ul. Lipowa 53, 19-404 Wieliczki
tel.521-42-13, fax. 521-42-77
www.wieliczki.pl
 Pisane
źródła historyczne potwierdzają, że Wieliczki istniały już w 1540 roku.
Swą nazwę biorą najprawdopodobniej od rodowego nazwiska - Wieliczek.
Musiała to być całkiem spora miejscowość, skoro już przed 1522 r
powstała parafia. Ze spisu dokonanego w 1600r wynika, że mieszkali tu
sami Polacy. W Wieliczkach jednym z ciekawszych i coraz rzadziej
spotykanych obiektów jest liczący ponad 300 lat, dobrze zachowany,
modrzewiowy kościół z 1677 roku. Na terenie gminy warto obejrzeć także
młyny wodne z przełomu XIX i XX wieku znajdujące się w Starostach i
Nowym Młynie.
Walory turystyczne Wieliczek polecamy dla tych, którzy szukają azylu, są
zwolennikami ciszy i spokoju, ponieważ są tu jeszcze nie odkryte przez
turystów miejsca. Duże obszary zieleni, jeziora i rzeki sprzyjają
uprawianiu aktywnego wypoczynku. Pole namiotowe leżące około pół
kilometra za wsią nad jeziorem Oleckim Małym może stać się doskonałą
przystanią dla turysty. Malowniczo położone wśród wzgórz jezioro oferuje
bogactwo ryb i możliwość uprawiania sportów wodnych. Na terenie gminy
istnieją również dogodne warunki do uprawiania sportów zimowych,
szczególnie narciarstwa. Po długich, czynnie spędzonych dniach, wieczór
można spędzić w dyskotece "Night Club" w Wieliczkach lub w kawiarniach i
dyskotekach w pobliskim Olecku.
 |
|
Ostatnia
aktualizacja:
2020-11-02